Bekle beni

Karlar tozarken bekle

Ortalık ağarırken bekle

Kimseler beklemezken bekle beni...

K. Simonov

“Kaç kez sil baştan başladım. Yine başlarım.”

Son zamanlarda tuhaf bir duyguya kapılmıştın. Övülmekten, ön plana çıkarılmaktan pek hoşlanmadığın halde, birkaç kez, seninle ilgili hoş bir şey dile getirildiğinde, “Ya çocuklar, siz beni gerçekten seviyorsunuz galiba!” dediğini anımsıyorum. “Tabii ki seviyoruz,” yanıtını alınca da,“Ne iyi!” diyordun. Onca kalabalığa rağmen, yalnız mı hissediyordun kendini, hüzünleniyor muydun zaman zaman? Yıllar geçtikçe çıkarsız, dolambaçsız ilişkilerin özlemini daha çok mu duymaya başlamıştın yoksa?

Erdal Öz

sığınak...

“Gidecek başka yerim yok” dedi aslında bakarken,
Sessiz ifadelerden biriydi. Sessiz bir haykırış…
Kendinden öteye gidemeyeceğini söylemişti zaten tüm hikayeler, ama ne fayda ki
Sessizlik
Sığındığım en güvenli liman
En dokunulmaz
En aşılmaz…
Sözlere güvenimi yitirdim çok zaman önce
Bakışlara bile...

***

Bencil yaşamlar
Sığ düşünceler
‘Tek başınalık’
Hepsinden uzak kalmak beni koruyacak.
Keza enerjim de tükenmeye başladı
Daha fazlası mı gerekiyor?
O bende yok işte…
Fazlası yok
O yüzden sessizliğe sığınıyorum